De inhoud van het artikel:
- Interessante 3-zits auto's
De auto's in deze review zijn niet geschikt voor grote gezinnen met kinderen. Het punt is dat er genoeg ruimte is voor maximaal drie personen. Sommige modellen zijn ontwikkeld in de jaren 70, andere in de jaren 2000, maar ze trekken nog steeds de aandacht vanwege hun uiterlijk en technische kenmerken.
De volgende 3-zits automodellen staan in onze top:
- McLaren F1;
- Matra Baghiera;
- Nissan BladeGlider;
- Toyota iQ;
- Chevy El Camin®.
Interessante 3-zits auto's
McLaren F1
Dit is een van de meest iconische supercarmodellen van de jaren 90. McLaren F1 - de eerste productieauto van het bedrijf, werd in 1992 geïntroduceerd.
Het idee voor de machine werd eind jaren tachtig geboren, toen de CTO van het bedrijf, Gordon Murray, begon met het tekenen van een 3D-model. In 1991 werd Murray benoemd tot hoofd van het bedrijf en drong aan op de lancering van de auto in de serie.
De auto kwam uit in tegenstelling tot andere supercars. Driezitter, agressief, met een race-design, en de bestuurdersstoel zat in het midden.
Het chassis in McLaren gebruikte monocoque, gemaakt van koolstofvezel. Afwerkingsmaterialen omvatten ook magnesium, titanium, goud en Kevlar.
In die tijd werd de McLaren F1 de snelste productieauto. Het snelheidsrecord van 1992 tot 2005, toen Bugatti de Veyron uitbracht.
De F1 bracht een aantal speciale editie-modellen voort, zoals de LM en GT, en werd ook gebruikt als basis voor de GTR-raceauto.
In 1995 was de F1 de beroemdste auto ter wereld. Iedereen was opgetogen over de energie, prijs, snelheid en ongeëvenaarde kwaliteit. Dat zou genoeg zijn voor de meeste supercarfabrikanten, maar niet voor McLaren. Misschien omdat de kans op een volledige overwinning op de prototypes van Courage en Kremer klein was, was de steun voor het McLaren-programma opzettelijk ingehouden.
Dankzij de sponsoring van de Ueno Clinic, een praktijk voor cosmetische chirurgie in Japan, is er voldoende budget gevonden voor de deelname van de auto aan Le Mans. Het team is gevormd uit een kleine kern van McLaren-medewerkers die hun gelederen hebben vervoegd met ervaren endurance race-ingenieurs en gerenommeerde McLaren-partners.
In wezen won de standaard F1 met aerodynamische verbeteringen de 24 uur van Le Mans. Het verhaal van McLaren's debuutoverwinning op Le Mans is een van de grootste legendes van het bedrijf geworden.
Er zijn meer dan 25 jaar verstreken sinds de release van dit model en de F1 wordt nu al als een klassieker beschouwd. De McLaren F1 is een van de weinige supercars van meerdere miljoenen dollars die in de jaren negentig werd gebouwd.
Matra bagheera
Veel interessante auto's uit Europa hebben de Verenigde Staten nooit bereikt. In het geval van de Matra-Simca Bagheera was dit waarschijnlijk het beste, aangezien hij werd ontwikkeld door een Chrysler uit de jaren 70.
Chrysler in Amerika is al lang een leverancier van motoren aan verschillende kleine Europese exotische autofabrikanten die probeerden eenvoud, betrouwbaarheid en kracht te bieden om te concurreren met de Duitsers en Italianen.
Tegelijkertijd raakte Chrysler Europe meer geïnteresseerd in pogingen om zijn marktaandeel te vergroten. Met kleine bedrijven werden afspraken gemaakt om auto's te maken die nooit onder het merk Simca zouden zijn uitgebracht.
Als gevolg van dit "schijnhuwelijk" werd een deal gesloten met het Franse bedrijf Matra. Voor Matra betekende de deal dat het toegang zou krijgen tot het uitgebreide Europese dealernetwerk van Chrysler.
De wigvorm was zo'n beetje een designtrend uit de jaren 70, populair gemaakt door de Lotus Eclat en Esprit. De voorkant van de Bagheera had een uitgesproken Lotus-achtig uiterlijk.
De stijl van deze auto is ontwikkeld door Jean Toprieux, maar verfijnd door Jacques Nosh en Antoine Volanis. De rol van deze twee ontwerpers was om een opwindend Ferrari-achtig ontwerp te creëren dat voldeed aan de praktische eisen van het management van het bedrijf.
Tijdens de ontwerpfase werd een centrale bestuurderspositie in McLaren F1-stijl besproken, maar dit idee werd verworpen vanwege kosten en praktische redenen.
Bagheera is ontwikkeld met de mogelijkheid om plaats te bieden aan maximaal drie personen met een gemiddelde lichaamsbouw, maar twee personen met een gemiddelde lichaamsbouw voelen zich comfortabel in de auto.
De SIMCA-motor die werd gekozen om de M550 aan te drijven, omgedoopt tot Bagheera (ja, hij was vernoemd naar het Jungle Book-personage) had een cilinderinhoud van 1294 cc. De motor was geleend van de 1100TI en produceerde 82 pk.
De topsnelheid van het nieuwe model bereikte 112 mijl per uur en het was mogelijk om in 12 seconden naar 60 mijl per uur te accelereren. Het gewicht van de Matra Bagheera (885 kilogram) werd gecombineerd met een uitstekende dynamo, terwijl de Bagheera behoorlijk zuinig bleek te zijn.
De auto heeft strenge tests doorstaan en heeft in verschillende weersomstandigheden gewerkt. Er waren wat problemen met de interne koeling, maar over het algemeen verliep de test probleemloos.
In 1973 werd de auto gepresenteerd aan het meer van Annecy (Frankrijk). Dit model is nooit in het VK geïmporteerd, maar sommige modellen hebben deze kusten ook bereikt.
Voor het modeljaar 1977 werd het laatste model, de Bagheera X, gelanceerd.
Van 1973 tot 1980 werden verschillende modificaties van de auto geproduceerd. Er werden in totaal 47.802 modellen geproduceerd. De ondergang van Chrysler of Europe betekende dat de nieuwe eigenaar van Simca, de PSA Group, in 1980 een verbeterde vervanger voor Bagheera, de Matra Murena, zou ontwikkelen.
Nissan BladeGlider
De innovatieve BladeGlider is Nissans kijk op een elektrische sportwagen, en Williams Advanced Engineering speelde een belangrijke rol bij het ontwerp en de creatie van het model als technische partner van Nissan.
De auto werd als concept onthuld op de Tokyo Motor Show 2013 en de eerste volledig werkende demo-auto's debuteerden op de Olympische Spelen van 2016 in Rio.
Williams Advanced Engineering was verantwoordelijk voor de creatie van deze voertuigen, gebruikmakend van zijn kennis van elektrificatie, materialen en aerodynamica.
Het ontwerp van de machine en de configuratie met drie zitplaatsen zijn gericht op het verbeteren van de aerodynamische efficiëntie en de dynamiek van het chassis. De volledig elektrische Bladeglider biedt uitzonderlijke prestaties, aangedreven door Williams Advanced Engineering batterij- en motortechnologie, met een topsnelheid van meer dan 280 mph.
De auto accelereert in vijf seconden naar 100 km per uur. De bestuurdersstoel is centraal geplaatst.
Het totale vermogen van de auto is 268 pk. s, en het koppel is 268 Nm.
Twee elektromotoren zorgen voor koppelvectoring in drie modi: Off, Agile en Drift. De stoelen hebben 4-punts raceriemen en zijn afgewerkt met een stof/epoxy blend.
De meeste bedieningselementen bevinden zich op het stuur en een aantal instrumenten vervangen traditionele meters.
Toyota iQ
Toyota presenteerde de productieversie van de IQ Concept op de Autosalon van Genève, daarvoor werd de auto vermeld op de Autosalon van Frankfurt.
De auto ging eind 2008 in de verkoop, aanvankelijk was het de bedoeling om in het eerste jaar 100.000 eenheden te produceren.
De Toyota iQ is ondanks zijn kleine formaat een combinatie van dynamiek en stabiliteit. De iQ is 2985 mm lang, 1500 mm hoog en heeft een wielbasis van 2000 mm.
De iQ werd aangeboden met twee benzinemotoren en één diesel. Dankzij het compacte ontwerp, het lage gewicht en de goede aerodynamica is het mogelijk om te focussen op het brandstofverbruik en het behalen van een extreem lage CO2-uitstoot (100 g/km).
De naam zelf bevat het concept van dit IQ-model: innodividualiteit (individualiteit), innovatie (innovatie), intelligentie (intelligentie), kwaliteit (kwaliteit).
Chevy El Camin
Als je origineel wilt zijn en niet in gewone auto's wilt rijden, dan zal deze auto je onderscheiden van de grijze massa. Het was de Chevy El Camino die de jaren 50 definieerde!
De Chevrolet El Camino is stevig genoeg gebouwd om de klusjes op een boerderij te doen, maar toch sportief genoeg om een blijvende indruk te maken op de straten van de stad.
De El Camino is nog steeds een favoriet voor autoliefhebbers en verzamelaars, met prestaties die identiek zijn aan de Chevelle, maar de helft van de prijs van andere krachtige auto's en vrachtwagens uit die tijd.
Eerste generatie (van 1959 tot 1960)
De originele Chevrolet El Camino, gecreëerd als reactie op de Ford Ranchero, werd in 1959 geïntroduceerd en werd op de markt gebracht als de "meest comfortabele assistent in de familie!"
Gebaseerd op het Brookwood stationwagenplatform uit 1959, was de El Camino verkrijgbaar met een full-size Chevy-aandrijflijn.
De El Camino '59 was de eerste Chevrolet pick-up met een stalen vloer.Hij overtrof de Ford Ranchero in zijn eerste productiejaar, maar 1960 was een moeilijk jaar voor de El Camino en voldeed niet aan de verwachtingen van het bedrijf. Na 1960 werd de auto drie jaar niet uitgebracht.
Tweede generatie (van 1964 tot 1967)
Chevrolet introduceerde de geheel nieuwe El Camino in 1964. Chevelle El Camino ontwikkelde zich de komende jaren snel nog meer.
Derde generatie (1968 tot 1972)
Terugkerend naar zijn roots, was de derde generatie El Camino gebaseerd op de wielbasis van de Chevelle stationwagen. Autoliefhebbers zagen een langere basis met het Malibu-interieur. In 1968 werd een nieuwe high-performance versie van de Super Sport SS396 uitgebracht als een op zichzelf staand model.
De LS6 454 kubieke inch, 7,4-liter V8-motor werd voor het eerst gebruikt in de El Camino in 1970 - het werd de grootste en krachtigste motor die in de El Camino van Chevrolet werd geïnstalleerd, met een vermogen van 450 pk en een koppel van 500 Nm.
In 1971 werd de El Camino de neef van de onlangs geïntroduceerde GMC Sprint (later omgedoopt tot GMC Caballero).
Vierde generatie (van 1973 tot 1977)
In deze generatie ondergaat de auto aanzienlijke cosmetische veranderingen en herontwerpen. De oliecrisis van 1973 zal een grote impact hebben op de middenklasse auto, en de El Camino is niet anders.
Het basismodel en de SS-opties bleven overeenkomen met de Chevelle-lijn en de El Camino Classic werd in 1974 geïntroduceerd om te passen bij de styling van de hoogwaardige Malibu Classic.
In 1975 nam het vermogen af, kwamen er nieuwe normen en verschoven de behoeften van klanten naar zuinigere voertuigen, waarmee een einde kwam aan een tijdperk van kracht en brutaliteit.
Vijfde generatie (1978-1988)
Voor het eerst heeft El Camino een uniek chassis dat door geen enkele andere Chevrolet wordt geëvenaard. Klassieke uitrustingsniveaus Royal Knight en Conquista bieden de consument sinds 1978 een keuze.
In 1985 werd de productie van het model verplaatst naar Mexico. In 1987 werden ongeveer 15.600 El Camino verkocht. Er gingen geruchten dat er modellen waren in 1988, maar GM heeft bevestigd dat er in 1988 geen El Camino's zijn uitgebracht.
Volgende generatie
Al jaren gaan er geruchten over de terugkeer van de Chevrolet El Camino. GM heeft sinds 1987 minstens twee concepten uitgebracht. GM vernieuwde de El Camino-branding in 2012.
Het concept uit 1992 was gebaseerd op de Chevrolet Lumina Z34. In 1995 verscheen een ander concept op basis van de Caprice stationwagen. Het platform werd echter stopgezet en het concept werd opgeschort.
Andere vergelijkbare concepten, waaronder de XT-2-truck uit 1989 en de Pontiac G8 ST uit 2010, verschenen, maar werden niet in massa geproduceerd.
Interessante feiten over de Chevy El Caminо
- Cadillac lanceerde in 1954 een concept genaamd El Camino;
- Als het VIN niet op 8 eindigt, is het nep;
- De meeste El Camino-onderdelen zijn uitwisselbaar met elke generatie Chevelle-onderdelen;
- Om te bepalen of de SS454 El Camino uit 1972 echt is, controleert u of deze een "W" heeft als vijfde teken in het VIN;
- "El Camino" betekent in het Spaans "weg" of "weg";
- In The Bodyguard (1982) rijdt Kevin Costner de El Camino.
Conclusie
Er zijn slechts vijf auto's in de review, maar elk van hen heeft een buitengewoon interessant verhaal. Elk model is individueel en opvallend anders dan alle andere. Het enige dat deze modellen verenigt, is het aantal stoelen in de cockpit, anders zijn het heldere onderscheidende vertegenwoordigers van die jaren.
